อีกอึดใจเดียวจะได้ไปแล้วจ้า อย่าเพิ่งเบื่อการเตรียมตัวกันซะก่อน มาต่อกันเลย 6) อินเตอร์เน็ต…ขาดเธอเหมือนขาดใจ ต้องยอมรับจริงๆเลยว่า อินเตอร์เน็ตเป็นสิ่งที่จำเป็นจริงๆ เพราะมันเป็นแหล่งความช่วยเหลือยามจำเป็นที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว ฉันชะล่าใจ เพราะคิดว่ายังไงทุกโรงแรมมี  wifi ให้ใช้ แล้วเราก็ไม่มีความจำเป็นต้องติดต่อกับใครมากนัก เลยตัดสินใจไม่เช่าหรือซื้ออะไรทั้งนั้น ซึ่งสร้างความยุ่งยากให้พอสมควร ขอแนะนำว่า ถ้าหาซื้อซิมการ์ดไม่ได้ ให้หาเช่า pocket wifi เอา ช่วยได้มากในด้านเส้นทาง โดยเฉพาะคนที่ตัดสินใจขับรถเที่ยวเอง หามาใช้เถอะถ้าไม่แพงมากจนเกินไป 7) ประกันการเดินทาง…เผื่อมีเซอร์ไพรส ประกันไว้อุ่นใจกว่า   จากทริปที่ผ่านๆมา ไม่เคยได้คิดถึงการซื้อประกันการเดินทางซักแว็บเดียว แต่พอดีมีพี่ที่รู้จักหลายๆคนเจอเซอร์ไพรส์ระหว่างไปเที่ยวแล้วเผอิญว่าซื้อประกันไว้ เลยโชคดีได้เคลม พี่เค้าก็แนะนำว่าให้ซื้อ เพราะฉันเดินทางโดยใช้เครื่องบินค่อนข้างเยอะ สิริรวมแล้ว 5 ไฟลท์ มีสิทธิ์ที่กระเป๋าจะดีเลย์หรือหายค่อนข้างสูง เผื่อว่าของหายอะไรหายด้วย เลยตัดสินใจซื้อๆไป เอาแบบราคาต่ำสุด ไม่นึกเลยจริงๆว่าจะได้ใช้ T^T เวลาตัดสินใจซื้อประกัน ให้ลองพิจารณาถึงสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ เช่น – ตัวเองหรือเพื่อนร่วมทริปไม่สบายทำให้ต้องยกเลิกที่เลื่อนทริปออกไป – ไฟลท์ delay (ซื่งจะได้เงินคือ delay เกิน 6 ชั่วโมงขึ้นไป) หรือยกเลิก – กระเป๋า delay ...

ตุรกี ดินแดนที่สองทวีปมาบรรจบกัน เต็มไปด้วยเรื่องราวในอดีต ลึกลับ น่าค้นหา สิ่งก่อสร้างตระการตาจากน้ำมือมนุษย์นับย้อนได้เป็นพันปี รวมไปถึงวิวทิวทัศน์งดงามจากพลังธรรมชาติ เรียกได้ว่ามีครบทุกรสชาติเลยจริงๆ รีวิวนี้ บอกได้เลยว่าละเอียดมากกกก ข้อมูลแน่นปึ๊ก ชนิดอ่านให้สลบกันไปข้างหนึ่ง เป็นรีวิวที่ฉันตั้งใจทำจริงๆ 1) ตั๋วเครื่องบิน…จุดเริ่มต้นของทริปนี้ จริงๆแล้ว เพิ่งจะเคยมาได้ยินชื่อประเทศนี้ตอนจบเข้าทำงาน ซึ่งก็คือ 2 ปีที่ผ่านมา หลักๆก็มาจากพี่และเพื่อนที่ทำงาน เห็นรูปแว๊บๆตาม facebook ของแต่ละคนบ้าง แต่ตอนนั้น ว่าก็ว่าเถอะ ด้วยงบ  ด้วยประสบการณ์อันน้อยนิด ได้ออกไปเที่ยวในประเทศใกล้ๆก็พอใจแล้ว ยังจำได้ว่า ทริปต่างประเทศด้วยตัวเองทริปแรก ยังเถียงกับคุณสำลี (เพื่อนร่วมทริปขาประจำ) อยู่เลยว่า  ฮ่องกง หรือ สิงคโปร์ดี (สรุปว่าไปฮ่องกงทริปแรก ส่วนสิงคโปร์ก็มาอยู่มันซะเลย หมั่นไส้ 555 เลยมีรีวิวทั้งสองประเทศ สนใจคุ้ยๆหาได้ในบล็อคค่ะ) สำหรับตุรกี มาสนใจจริงๆจังตอนที่ได้ผ่านทริปฮ่องกงมาแล้ว รู้ว่าสนุก ตื่นเต้น ประทับใจขนาดไหน ประกอบกับมีพี่ที่ทำงานที่ค่อนข้างสนิทไปพอดี แล้วเห็นบอลลูน ชะงักเลย อ๊ากกก ร่ำร้องกับคุณสำลีว่าอยากไป แล้วถล่มส่งรูปไปให้นางดู เลยวางแผนกันไว้ว่า ยี่สิบปลายๆเจอกันแน่นอน จากที่แพลนไว้ว่า ปีนี้อยากจะไปญี่ปุ่น เพราะคุณสำลีไม่เคยไป ประกอบกับพอเปลี่ยนกฎว่าไม่ต้องขอ VISA ...

เป็น post ที่เกี่ยวกับงานอันแรกของปี (หลังจากมีแต่รีวิวท่องเที่ยวมานาน) คราวนี้รับรองว่าแซ่บบบบ ทั้งยังเป็นประสบการณ์ที่มีค่า เป็นอีกก้าวหนึ่งที่สำคัญของชีวิต Background ขอย้อนเวลากลับไปเล่าตั้งแต่ตอนช่วงกลางพฤศจิกายนของปีที่แล้ว ช่วงที่ฉันถูกปลดออกจากโปรเจคที่ทำอยู่และโชคดีที่หาโปรเจคใหม่มาเสียบต่อได้ทันท่วงทีได้ดั๊นนนนนนนนเป็นโปรเจคภายใน (internal project) ที่ไม่สามารถคิดเงินลูกค้าได้ นั่นแสดงว่าบริษัทจะได้กำไรไม่มากนัก เจ้านายจึงพยายามจะขายฉันให้กับแผนกอื่น (ห๊ะ พวกแกทำธุรกิจอะไรกันแน่ – ขายความสามารถนะคะ อย่าคิดลึกกกก) แต่ความสามารถก็ดันไม่ตรงกับที่เค้าต้องการซะงั้น เลยต้องอยู่โปรเจคเดิมต่อไป เกิดปัญหาการเมืองภายในมากมาย ถูกเจ้านายเหม็นขี้หน้าเพราะบังอาจไปทำงานให้กับเจ้านายคนอื่น บลาๆ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดพัดกระหน่ำอย่างต่อเนื่องที่เจ้านายเรียกเข้าห้องดำรับปีใหม่ แล้วให้  feedback มาแบบดีจริงๆ คือไม่มีชิ้นดีจริงๆ อีกทั้งโปรเจคใหม่ที่ได้มาก็หินซะจนแทบกระอัก เรียกว่าโดน manager ด่าน้ำตาซีมทุกวัน บางวัน 3 เวลาหลังอาหาร ทำงานภายในความกดดันวันล่ะ 10 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ บางวันมี 13-14 ชั่วโมง (ปกติจะทนได้อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ long hour, normal pressure ก็ normal hour,  high pressure กรุณาอย่ามา 2 อย่างพร้อมๆกัน กุงง) สดๆร้อนๆที่เพิ่งโดนมาคือเจ้านายให้ negative ...

วันที่ 4 การเดินทางของพวกเราได้ดำเนินมาถึงวันสุดท้าย อยากจะบอกว่าฉันรู้สึกใจหายมากๆ วันเวลาแห่งความสนุกกำลังจะสิ้นสุดลง วันนี้เราเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม คุณพ่อคอมเพลนกับพนักงานเรื่องเสียงดัง (เนื่องจากร้านค้าข้างๆเอาของมาลงทุกเช้าตอนตี 2 แล้วห้องไม่เก็บเสียง) นี่ขนาดพูดภาษาอังกฤษไม่คล่องยังโดนขนาดนี้ ถ้าเป็นภาษาไทยพนักงานไปไม่เป็นแน่ๆเจอพ่อฉันเข้าไป พนักงานพยายามช่วยกันอธิบายว่าตึกนี้เป็นตึกอนุรักษ์ บูรณเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้มาก พร้อมกับให้ส่วนลดมา 10% ในการเข้าพักครั้งต่อไป แต่ครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับพ่อแม่ฉันแน่ๆ เพราะท่านดูจะไม่ประทับใจเอาซะเลย TT เราออกกระเป๋ามาเก็บที่บ้านฉันออกเดินทางไปไหว้พระที่วัดเจ้าแม่กวนอิมอันโด่งดัง ซึ่งตั้งอยู่แถว Bugis ด้วยรถเมล์ตามสไตล์ แดดจะร้อนไปไหน (แต่ก็ดีกว่าฝนตกล่ะนะ) ถึงจนได้ คนที่ขายดอกไม้แถวนั้นพูดภาษาไทยใส่พวกเราด้วย ทั้งๆที่ยังไม่ได้พูดอะไรด้วยซักคำ ไม่หน้าพวกเราไทยมาก(ซึ่งแทบจะไม่)ก็มีคนไทยมาไหว้พระที่นี่เยอะมากแน่ๆ เลยอุดหนุนซะหน่อย สังเกตเห็นคนจะไหว้โดยหันมาทางนอกวัดก่อนแล้วหันค่อยหันไปไหว้ในวัด ไปถามคนขายดอกไม้ได้ความว่าต้องไหว้เทพเจ้า เทวดาฟ้าดินก่อนค่อยไหว้เจ้าแม่กวนอิม อ๋อเลย ไหว้พระเสร็จมีหยุดดูดวงเล็กน้อย แล้วไปชิคกันต่อที่ Haji Lane ได้กันมาคนล่ะรูปสองรูป แต่แดดร้อนมาก สังเกตหน้าทุกคนเพลียอย่างรุนแรง เลยตัดสินใจไม่เดินมันล่ะ เรียกแท็กซี่ไปดู The Fountain of Wealth ที่ Suntec City ฉันก็เพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน เห็นเค้าเดินเอามือแตะน้ำรอบน้ำพุ 3 รอบก็ไปทำตาม เผื่อว่าเงินทองจะไหลมาเทมา จากนั้นคุณพ่อซึ่งติดใจกับติ่มซำที่ฟู้ดคอร์ทใน ION Orchard ก็ร้องขอไปกินอาหารกลางวันที่เดิม ...

วันที่ 3 วันนี้ไม่รู้ว่าพาพ่อแม่ไปเที่ยวชมสิงคโปร์หรือเดินภูกระดึง นับระยะทางทั้งหมดแล้วเกิน 10 กิโลแน่นอน จะทรหดแค่ไหน ตามไปดูกันค่ะ หลังจากกินข้าวเช้าและทำธุระเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็ออกเดินทางกันเลย ได้พักตั้งแต่หัวค่ำเมื่อวาน วันนี้ก็สดชื่นทุกคน จุดหมายแรกของเราคือการไปขึ้น Singapore Flyer ชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดในเกาะสิงคโปร์เพื่อชมเมืองยามเช้ากัน เริ่มด้วยนั่ง MRT สายสีน้ำเงินไปลงสถานี Bayfront พ่อกับแม่ตรวจดูความเรียบร้อยที่บ้านผ่านกล้องวงจรปิดกันใหญ่ มาถึงสถานี Bayfront ก็จะเดินขึ้นไปห้าง The Shoppes at Marina Bay Sands ได้ คนยังร้างอยู่ ทั้งห้างเลยเป็นของเราไปโดยปริยาย ในห้างมีการขุดคลองเวนิสไว้ มองลงไปมีเหรียญอยู่เต็มเลย พ่อฉันก็ขอเหรียญมาโยนบ้างทันที ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าโยนกันทำไม ไปเป็นนายแบบ-นางแบบ Gucci ให้ชั่วคราว ค่าตัวแพงนะ รู้ไหม เดินออกจากห้าง ผ่านสะพาน DNA หรือ Helix Bridge แวะร้านรูปกันซักหน่อย แดดส่องหน้า ตาหยีเชียว คุณน้องชายยังคงไม่ตื่นดี กิจกรรมแรกของวันคือการขึ้น Singapore Flyer จริงๆอยากไปตอนเย็นๆหน่อยแต่ตั๋วดันหมด ได้ตั๋วแบบขึ้นก่อน 6 โมงเย็นมาเลยต้องมาแต่เช้า แดดจะได้ไม่ร้อนนัก ...

วันที่ 2 นอกจากห้องแคบแล้ว สิ่งที่ฉันพลาดเป็นอย่างที่สองของการจองโรงแรมคือ ไม่มีอาหารเช้า (คือโรงแรมไม่มีเสิร์ฟอาหารเช้า) เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอ เนื่องจากปัญหาทางสุขภาพ พ่อฉันต้องกินอาหารเช้า กินผลไม้และถ่ายเป็นเวลา สองพี่น้องจึงต้องตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวและเตรียมผลไม้ไปให้พ่อกินภายในเวลา 30 นาที ณ เวลา 6:30 น. ยังคงมืดอยู่ (เพิ่งรู้เพราะปกติไม่เคยตืนมาเดินเวลานี้) นั่งรถเมล์ตุเลง ตุเลง ไป Chinatown เริ่มสว่างแล้ว จำได้ว่าเมื่อคืนครึกครื้น แออัดไปด้วยผู้คนจนแทบไม่มีที่ยืน ตอนนี้โล่งเชียว ไปถึงโรงแรม พ่อกับแม่ก็แต่งตัวรออยู่แล้ว พร้อมแบบนี้ก็ออกเดินทางหาอาหารกินกันได้เลย เอิ่ม (- – ^) แถวนั้นมีที่เดียวที่เปิดขายตั้งแต่ 7:00 น. Maxwell Hawker Center แม่ได้อาหารแล้วยิ้มหน้าบานเชียว กลับมาจัดการธุระให้เสร็จเรียบร้อยที่โรงแรม พร้อมเก็บภาพบรรยากาศโรงแรมแบบจีนๆก่อนออกเดินทาง แล้วก็ถึงเวลาลุย Universal Studio Singapore พวกเรามาแล้วววววว คราวนี้พาขึ้น MRT สายม่วงไปที่ Vivocity ซึ่งเป็นสถานีต้นทางของเกาะ Sentosa พ่อตื่นเต้นมากเพราะเป็นครั้งแรก ให้แม่ถ่ายรูปส่งไปให้ญาติๆดู ส่วนน้องชายก็หลับเอาแรงตามระเบียบ มีเรื่องตลกตรงที่ว่าพ่อให้แม่แชร์อินเตอร์เน็ตให้ สักพักแม่ก็โวยวายว่าเครื่องพ่อขโมยแบตเครื่องแม่ไปจนหมด ไอเราถึงกับเงิบ ...

ทริปนี้ เป็นทริปที่วางแผนกันมายาวนานมาก เรียกได้ว่าตั้งแต่มาเหยียบแผ่นดินสิงคโปร์ด้วยซ้ำ (ตอนที่มาสำรวจที่พัก) แม่ก็บอกเลยว่า ยังไงปีใหม่ที่ต้องพาพ่อกับน้องมาให้ได้ แต่จนแล้วจนรอดก็จองตั๋วเครื่องบินและโรงแรมช้าไปหน่อย (ประมาณ 4 เดือนล่วงหน้า) ทำให้ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงพอสมควรกับ 2 เรื่องนี้ (ตั๋วเครื่องบินคนละ 6,000 บาท ค่าโรงแรม 3 ดาว ห้องพัก 2 คน คืนล่ะ 4,000 บาท) เหงื่อตกรอบที่ 1 ทริปครอบครัวนี้เป็นทริปแรกที่ฉันเป็นคนจัด เรียกได้ว่าตัดสินใจทุกอย่างตั้งแต่ตั๋วเครื่องบิน โรงแรม และเตรียมแผนการท่องเที่ยว ซึ่งปกติพ่อจะเป็นคนจัดการในทุกๆปีที่ผ่านมา รู้สึกหนักใจมาก หลักๆเพราะเป็นครั้งแรกที่จัดทริปให้คนสูงวัยเที่ยว (ชะอุ้ย) จะเห็นว่าการเที่ยวของฉันปกติจะเป็นทริปทรหด + ประหยัด แบนแท็กซี่ เดินตั้งแต่เช้ายันมืด ไปดูมันทุกที่ เอาให้คุ้ม แต่พอมาจัดให้พ่อแม่ก็ต้องคำนึงถึงสภาพร่างกายของท่านด้วย ไหนช่วงปีใหม่ของสิงคโปร์ยังคนเยอะและเป็นหน้าฝนอีก เรียกได้ว่าตกกันทุกวัน ตกทีไม่ลืมหูลืมตา ได้แต่ภาวนาขอให้ฟ้าฝนเป็นใจในช่วงที่พ่อกับแม่มา ขอให้ท่านประทับใจที่สุด ไม่พูดพร่ำทำเพลง ออกเดินทางกันเลยดีกว่า หมายเหตุ: ทริปนี้เป็นทริปครอบครัว เน้นไปที่ความรู้สึก ความสนุก ความอบอุ่น ความทรงจำในตอนนั้นกับครอบครัวมากกว่า สำหรับค่าใช้จ่ายและการเดินทางแบบละเอียด หาอ่านที่ post ชุด My ...

เข้าสู่ไตรมาสที่ 2 ของการทำงานในสิงคโปร์ ชีวิตมันช่างท้าทายจนบางทีก็อยากจะตะโกนดังๆว่า พอซักทีเห้อออออออ ให้ตรูได้พักบ้างได้ไหม ทุกวันไปทำงานด้วยความตื่นเต้นว่าจะเจออะไร เรียกได้ว่า แทบไม่มีวันไหนที่น่าเบื่อ เพราะมันท้าทาย เครียด กดดัน ว๊ากกกกก แต่ที่สำคัญที่สุดคือช่วงเวลานี้สอนอะไรกับฉันค่อนข้างเยอะ ทำให้ฉันโตขึ้นและภูมิใจว่าอย่างน้อยก็ผ่านมันมาได้ Oct 14: โปรเจคนอกทีม อดทนกับการดูถูก ต่อสู้กับอคติ ความเดิมตอนที่แล้ว (ละครหรือเปล่า) ฉันถูกมอบหมายให้มาทำโปรเจคของทีม Security แล้วเพื่อนที่ทำอยู่ด้วย ดันลาไปเที่ยว 3 อาทิตย์ ฉันเลยต้องทำงานอยู่กับนายอยู่ 2 คนลำพัง ไปไหนไปกัน ตัวติดกันตลอดเวลา ดูท่าจะโรแมนติกแต่สยองมาก เพราะต้องรองรับอารมณ์ของนายคนนี้อยู่ตลอด เดี๋ยวจะมีตัวละครมาเกี่ยวข้องอีกเยอะมาก จึงขอเรียกนายคนนี้ว่า นายศรีลังกา (เพราะท่านถูก import มาจากประเทศศรีลังกานั่นเอง) ในที่สุด เพื่อนตัวดีก็กลับมาจนได้ ดูสำนึกผิดมากที่ทิ้งฉันไว้กับนายศรีลังกาเลยพาฉันไปเลี้ยงอาหารจีนอย่างดีจนอิ่มหน่ำสำราญ ตอนนั้นฉันโล่งใจมาก คิดว่าสบายละตรู คราวนี้ก็จะทำงานอย่างไม่มีปัญหา สองแรงแข็งขันช่วยกันคงจะดีมาก แต่ทว่าบรรยากาศ(สำหรับฉัน)ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด เจ้านายดันเชื่อแต่คุณเพื่อนทั้งๆที่ดิฉันเป็นคนที่ไปพบลูกค้า สัมภาษณ์ลูกค้า จดบันทึกการประชุมกับคุณอยู่ 2 คน แม้จะพูดสิ่งๆเดียวกัน แต่พอฉันพูด นายจะไม่เชื่อ พอเพื่อนพูด นายดันเชื่อ ...

This is my first time bilingual blog post – I’m a bit nervous because English is not my native language. The reason I wrote this post in English is that I want to thank my friend who invited me to join this experience with him and his family. So, it would be good if he can read about it too ...

5 พ.ย. (Alive Museum – Break Out) วันนี้เป็นวันสุดท้ายของคุณสำลีในสิงคโปร์แล้ว หลังจากตากแดดท่องมาเลเซียมา 3 วัน วันนี้เลยขอไปลันล้าถ่ายรูปตากแอร์เย็นๆที่ Alive Museumซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ภาพลวงตา 3 มิติ ตั้งอยู่ ณ ตึก Suntec ระหว่างอาคาร 3 กับ 4 ชั้น 3 ถ้าไป MRT จะลงสถานี Promanade (Circle Line) หรือจะไปรถเมล์ก็ตามสะดวกกันเลย ถึงแล้ว Alive Museum เดินหาอยู่ครึ่งชั่วโมง ซื้อตั๋วมาแล้วที่ Sea Wheel Travel กำลังมี promotion จาก 25 sgd เหลือ 15 sgd เท่านั้น ว้ากกกก คุณสำลี หนวดเคราครึ้มเชียว วันนี้มีเด็กๆมาทัศนศึกษากันหลายแก๊ง ส่งเสียวเจี๊ยวจ๊าวให้ใจตุ้มๆต่อมๆเล่นว่าจะเหลือที่ไว้ให้พี่ถ่ายรูปหรือเปล่าหน๋อ พอเข้าห้องน้ำกันเรียบร้อย (เพราะข้างในไม่มีเด้อ) ก็ลุยกันเลย คุณสำลีประเดิมคนแรก ไปลูบขาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ ตำตาเชียว ...