ACE (American Culture and English for International Business Students) program คือคลาสเรียนที่ Kellogg จัดขึ้นเพื่อให้นักเรียนต่างด้าวทั้งหลายได้ปรับตัวปรับใจก่อนเข้าสู่วงวานการเรียนแบบฉบับอเมริกัน เริ่มจัดเมื่อ 14 ปีที่แล้ว และต่อเนื่องมาตลอดจนถึงปัจจุบัน โดยข่าวดีมากๆก็คือ ปีนี้ถือเป็นปีที่ 2 ที่ให้เรียนกันฟรีๆ เอาแต่ตัวและหัวใจมาก็พอ (อ่อ จ่ายค่าเช่าอพาร์ทเม้นท์ด้วย) โดยจากเดิมรู้สึกว่าจะคิดค่าเรียนประมาณแสนกว่าบาท หลายคนคิดว่า โหย งั้น international student ก็มากันตรึมเลยสินะ กะคร่าวๆคือเด็กต่างชาติ 35% ของชั้นเรียน 450 คน คือราวๆ 150 คน คิดว่ามาได้ซัก 1 ใน 3 ก็ประมาณ 100 คน… แต่ในความจริงแล้ว อย่าลืมว่าเด็กต่างชาติที่ติด Kellogg ส่วนใหญ่เหนือปุถุชนธรรมดาไปเยอะ มีประสบการณ์ในอเมริกาและต่างประเทศมาแล้วค่อนชีวิต พูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่าภาษาถิ่นของตัวเองด้วยซ้ำ คนกลุ่มนี้เลือกที่จะใช้เวลาหลังจากทำงานหนัก (พวกที่ทำ consulting หรือ investment banking มาก่อน) ในการพักผ่อน ...

KWEST (อ่านว่า เควส) ย่อมาจาก Kellogg Worldwide Experience and Service Trip เป็นกิจกรรมสำหรับนักเรียน MBA ของ Kellogg ที่กำลังจะเข้าไปเรียนในปีนั้นๆ โดยส่งนักเรียนออกเป็นกลุ่มๆ กลุ่มละประมาณ 20-25 คน (รวมทั้ง significant others – แฟน สามี ภรรยา ลูกๆ หรือที่ Kellogg เรียกว่า Joint Venture หรือ JV) ให้ไปเที่ยวด้วยกันหนึ่งสัปดาห์ ณ สถานที่ต่างๆกว่า 40 ประเทศทั่วโลก แล้วเลือกสถานที่ที่จะไปยังไง? กิจกรรมเกือบทุกอย่างของ Kellogg จะถูกจัดโดยนักเรียน (student-led activities) รวมถึง KWEST ด้วย นักเรียนปีสอง 5 คน จะรับหน้าที่เป็น KWEST Leader ในแต่ละทริป ร่างแผนการท่องเที่ยวเป็นข้อมูลให้นักเรียนใหม่อย่างเราๆเลือกสถานที่ที่อยากจะไป 10 อันดับเรียงจากมากไปน้อย แต่ละทริปจะมีข้อมูลอย่างละเอียด รวมถึงการให้คะแนนในด้านต่างๆ ...

หลังจากผ่านมาหลายด่าน ฝ่าฟันเลือดตาแทบกระเด็น ปาดน้ำตาไปหลายยก ฉันก็ทำความฝันสูงสุดในชีวิต นั่นคือการไปเรียนต่อต่างประเทศ ให้สำเร็จจนได้ (ใครยังไม่ได้อ่านประสบการณ์การฟันฝ่าด่านอรหันต์เพื่อไปเรียน MBA เรียนเชิญที่นี่ค่ะ link) ฉันได้รับ offer จากสาม business school นั่นคือ 1.Kellogg School of Management (ทุน 50%) 2. Duke’s Fuqua School of Business (ทุน 100%) และ 3. UCLA Anderson School of Management (ทุน 70%) โดยว่าที่นักเรียนทุกคนต้องจ่ายเงินเพื่อล็อกที่นั่งของตัวเองในคลาสก่อนวัน deadline โดยทั่วไป ค่า deposit จะอยู่ที่ประมาณ $2000 หรือ 70,000 บาท หลายคนที่มีทุนทรัพย์และยังตัดสินใจไม่ได้ หรืออยากลองสมัครโรงเรียนอื่นๆใน Round 2 ก็จะ deposit ไว้หลายโรงเรียนก่อน แต่ตัวฉัน ซึ่งแค่ค่าเรียนตอนนั้นยังกลุ้มอยู่ว่าจะไปเอาที่ไหน ถึงกับนอนไม่หลับไปสองเดือน (คือตั้งแต่วันที่ได้ ...

ตั้งแต่ Deposit ค่าเรียนไปในเดือนกุมภาพันธ์เป็นจำนวนเงินเกือบแสนให้ใจหายวาบ (ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเดี๋ยวจากนี้มีให้จ่ายอีกเยอะ) ก็มีเวลาอีก 5 เดือน เพื่อเตรียมตัวก่อนจะถึงเวลาบินจริง เพื่อทุนรอนในการไปเรียน ฉันทำงานจนถึงหยาดหยดสุดท้ายเท่าที่ทำได้ และลาออกมาเตรียมตัวแบบจริงจังก่อนบินประมาณ 2 สัปดาห์ (ได้ HR ที่บริษัทช่วยฉุดรั้งความงกไว้เลยไม่ได้ลาออกซะวันบินไปเลย) สำหรับมือใหม่หัดไปเรียนนอกอย่างฉัน ขนาดมีเวลาขนาดนี้ยังรู้สึกไม่พร้อม ณ วันที่จะบิน เลยมานั่งเขียน blog แชร์ให้เป็นวิทยาทานสำหรับอนุชนคนรุ่นหลังค่ะ (เมิงเอาเวลาไปเตรียมให้มันพร้อมดีกว่ามั้ย) 1) หาที่พัก เทคนิคง่ายๆคือ ต้องเร็ว สำหรับโรงเรียนของฉันที่มีรุ่นพี่คนไทยที่เรียนอยู่กำลังจะกลับมา จะมีการส่งต่อห้องพักและเฟอร์นิเจอร์ให้รุ่นน้องที่กำลังจะมาเรียนในปีถัดไป โดยจะมีพี่คนหนึ่งรวบรวมรายละเอียดห้องพัก (ราคา รูปถ่าย คำอธิบาย) แล้วส่งอีเมลหาน้องๆ แต่ฉันดันอยู่ในระหว่างมาเยี่ยมชมอีกโรงเรียนในอเมริกา กลับไทยไปห้องพักที่ราคาถูกหน่อยโดนสอยไปหมดแล้ว ก็เลยได้ห้องพักแบบ studio ที่แพงขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็ถือว่ายังอยู่ในราคาตลาด และทันซื้อเฟอร์นิเจอร์ต่อจากรุ่นพี่คนไทยด้วย (จะเหมาเซ็ตมาเลย แล้วแต่ว่าในห้องนั้นมีอะไร หลักๆคือ เตียง โต๊ะทำงาน เก้าอี้ ตู้เสื้อผ้า เครื่องครัว) คนที่ไม่ทันซื้อต่อจากรุ่นพี่ก็สามารถหาห้องพักจากที่โรงเรียนให้ข้อมูลมาแล้วติดต่อกับ Building/Apartment Manager โดยตรง หรือบางครั้งก็จะเห็นการประกาศหา roommate กับตามกลุ่ม Whatsapp หรือ Facebook ...

การที่ได้เป็น Manager มาหนึ่งปีทำให้ได้รู้ชัดว่าทำไมพี่ๆหลายคนถึงชอบบอกว่า พอเราเติบโตขึ้นในสายอาชีพ สิ่งที่ยากที่สุดไม่ใช่เนื้องานหรือการมี technical skills ที่ดีอีกต่อไป (คือจริงๆมันก็ต้องยังมีอยู่นะ) ทว่ากลับกลายเป็นเรื่องคนหรือการมี people skills ที่เจ๋งเจี๊ยบจ๊าบ ซึ่งฉันพ่ายแพ้อย่างราบคาบและผ่านประสบการณ์ที่หนักหน่วงที่สุดของชีวิต แต่นั่นก็คือบทเรียนที่ดีที่สุดของการบริหารคนที่ฉันได้รับ ป.ล. สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่านตอนแรกของ series บทเรียนของ Manager มือใหม่ – หน้าที่และทักษะของคนที่พร้อมแบกโลกไว้ทั้งใบ ตามไปอ่านกันที่ link นี้ได้เลยค่ะ หมายเหตุตัวโตๆ: บล็อกนี้ไม่ตั้งใจจะพาดพิงหรือกล่าวโทษใครทั้งสิ้น ฉันเขียนเพื่อที่จะจดจำบทเรียนนี้ไว้เป็นรางวัลที่ดีที่สุดกับชีวิตที่ผ่านมันมาได้ ขอให้เพื่อนๆอ่านเพื่อผลประโยชน์ในการทำงานเท่านั้นและไม่ดราม่าจ้า ปูเรื่อง เนื่องจากทีมของฉันที่เล็กอยู่แล้ว มีคนลาออกพร้อมกันจนทีมเหลือกันแค่ 3 คน (ฉันและน้อง junior อีก 2 คน) ประกอบกับเป็นช่วงขาขึ้น โปรเจคหลั่งไหลเข้ามามากมายจนแทบจะกางเต๊นท์นอนอยู่ที่ทำงาน เลยทำให้มีการรับคนเข้ามาพร้อมกันทีเดียว 5 คน โดยเกือบทั้งหมดไม่เคยทำงานประเภท consulting มาก่อน ช่วงนั้นฉันดูแลหลายโปรเจคมากและแต่ละโปรเจคค่อนข้างซับซ้อน ต้องดูน้องๆ 4-5 คนไปพร้อมๆกัน ไม่นับงานขายที่มาอีกเป็นระยะๆ เรียกได้ว่าเป็น 4 เดือนที่หนักที่สุดในชีวิต กลับตีสองตีสาม ประชุมเก้าโมง ทั้งขับรถทั้งบินไปสัมภาษณ์ลูกค้าที่ต่างจังหวัด ยิ่งกว่านักร้องลูกทุ่งเดินสายร้องเพลง ...

โพสต์นี้เป็นภาคต่อของโพสต์ ‘เส้นทางสู่ความฝัน ฉันจะไป Top U’ (เพื่อความต่อเนื่อง ใครยังไม่ได้อ่านก็คลิกที่ link นี้ได้เลยค่ะ) ป.ล. ภาพในโพสต์นี้จะคุณภาพแย่หน่อยเพราะมาจากกล้องมือถือล้วนๆจ้า ย้อนกลับไปในวันที่ 13 Dec 2018 เวลาสามทุ่ม ตัวฉันที่นั่งปักหลักอยู่ที่ร้านไอติมอยู่กับแฟนเพื่อรอโทรศัพท์จาก Duke Fuqua (Fuqua คือชื่อ business school ที่เป็นของ Duke University) ธรรมเนียมของการตอบรับเข้าเรียนของ Top U คือจะมีหนึ่งใน Admission Committee ขอเรียกว่า Ad Com โทรมาหาผู้สมัครเพื่อคอนแกรตกับเจ้าตัวโดยตรง ทำให้วันนั้นจะลุ้นกันมากว่าจะมีโทรศัพท์เข้ามาหรือไม่ เนื่องจากเวลาบ้านเราต่างกับที่อเมริกาประมาณ 12-13 ชั่วโมง เราจะได้รับสายตอนดึกๆในวันที่ทางโรงเรียนบอกว่าจะประกาศผล แม้ว่าวันก่อนหน้า ฉันจะได้ offer จาก Kellogg มาการันตีว่าได้ไปเรียนต่อแน่ๆแล้วก็อดตื่นเต้นไม่ได้เพราะ Fuqua School of Business เป็นที่ที่ฉันอยากเข้าไปเรียนมากจริงๆ พอมีเบอร์ +1 จากอเมริกาโทรมาปุ๊บเลยต้องตั้งสติรับโทรศัพท์ด้วยความสุขุม สมกับที่เค้าคัดเลือกให้เข้าไปเรียน Ad Com: Hi. May ...

ปี 2018 ถือเป็นปีทองของฉันโดยแท้จริง ความฝันข้อใหญ่ๆของฉันเป็นจริงพร้อมกัน 2 อย่าง คือได้รับการตอบรับให้ไปเรียนต่างประเทศ และการได้เลื่อนตำแหน่งเป็น Manager ตอนที่ยังเป็นน้องน้อยในทีม เวลาแหงนคอมองพี่ Manager ในโปรเจคของตัวเองแล้วรู้สึกถึงความเท่ ความยิ่งใหญ่ ความเกรียงไกร และอำนาจ (ตกลงทำงานหรือจะไปรบ) เวลาที่เห็นพี่เค้าตัดสินใจ แก้ปัญหาให้น้องๆในทีม รับมือกับลูกค้า ฉันก็ได้แต่คิดในใจว่า ซักวันหนึ่งฉันจะต้องยืนอยู่ตรงจุดสุดคูลนั้นให้ได้ และแล้วหกปีผ่านกับน้ำหนักที่ขึ้นมาเกือบห้าโล (เกี่ยวไหม) ฉันก็ทำสำเร็จ วันที่ 1 June 2018 นางสาวเจนเข้ารับตำแหน่ง Manager และได้ที่จอดรถเป็นของตัวเองที่ตึกในวัย 27 ปี เท่ซะไม่มี อายุเฉลี่ยของพนักงานในตำแหน่ง Manager ในบริษัทของฉันอยู่ที่ประมาณ 30-35 ปี ฉันในตอนนั้นยังถือว่าเด็กที่สุดแม้กระทั่งในระดับ Assistant Manager ด้วยซ้ำ โหย ยิ่งเท่เข้าไปใหญ่ ภูมิใจไปสิบวันแบบที่ไม่ได้เฉลียวใจเล้ยว่ากำลังจะเจอกับอะไร เนื่องในโอกาสเกือบถึงการครบรอบ 365 วันของการเอาตัวรอดในตำแหน่งนี้ จึงถือเป็นฤกษ์งามยามดีของการตีแผ่ความสะบักสะบอมจนน้ำหนักที่สะสมมาตั้งแต่เริ่มทำงานลดไปจนเกือบเหลือเท่าเดิม ได้บทเรียนและทักษะมากมายให้เติบโตไปใกล้ความเป็นผู้หญิงแก่ เอ้ย เก่ง ได้อีกขั้น หน้าที่และทักษะของผู้แบกโลกไว้ทั้งใบ Manager หรืออีกชื่อเรียกคือ ‘บุคคลผู้แบกโลกไว้ทั้งใบ’ วันๆ ...

สำหรับ EP3 เรามาต่อกันที่ Day 9 – Day 12 ค่ะ ใครยังไม่ได้อ่าน EP แรกๆ ตามนี้เลย Day 1 – Day 4 https://wp.me/p6REJW-1gv Day 5 – Day 8 https://wp.me/p6REJW-1gO Day 9 – Day 12 https://wp.me/p6REJW-1gZ Day1 01/04 โบยบินไปตั้งหลักที่ San Francisco Day2 02/04 Lake Tahoe ตะลุยทะเลสาบบนเทือกเขาสูง ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา Day3 03/04 Yosemite National Park บุกป่าไปหาหมีกริซลี่ Day4 04/04 Monterey & Carmel-by-the-sea มุ่งใต้ไปดูปลา Day5 05/04 Morro Bay, Solvang, & Santa Barbara เลียบหาดชมมหาสมุทรแปซิฟิก ...

สำหรับ EP3 เรามาต่อกันที่ Day 9 – Day 12 ค่ะ ใครยังไม่ได้อ่าน EP แรกๆ ตามนี้เลย Day 1 – Day 4 https://wp.me/p6REJW-1gv Day 5 – Day 8 https://wp.me/p6REJW-1gO Day1 01/04 โบยบินไปตั้งหลักที่ San Francisco Day2 02/04 Lake Tahoe ตะลุยทะเลสาบบนเทือกเขาสูง ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา Day3 03/04 Yosemite National Park บุกป่าไปหาหมีกริซลี่ Day4 04/04 Monterey & Carmel-by-the-sea มุ่งใต้ไปดูปลา Day5 05/04 Morro Bay, Solvang, & Santa Barbara เลียบหาดชมมหาสมุทรแปซิฟิก Day6 06/04 Los Angles จะไปคว้าดาวที่ฮอลลิวู้ด ...

สำหรับ EP2 เรามาต่อกันที่ Day 5 – Day 8 ค่ะ ใครยังไม่ได้อ่าน EP แรก Day 1 – Day 4 https://wp.me/p6REJW-1gv Day1 01/04 โบยบินไปตั้งหลักที่ San Francisco Day2 02/04 Lake Tahoe ตะลุยทะเลสาบบนเทือกเขาสูง ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา Day3 03/04 Yosemite National Park บุกป่าไปหาหมีกริซลี่ Day4 04/04 Monterey & Carmel-by-the-sea มุ่งใต้ไปดูปลา Day5 05/04 Morro Bay, Solvang, & Santa Barbara เลียบหาดชมมหาสมุทรแปซิฟิก Day6 06/04 Los Angles จะไปคว้าดาวที่ฮอลลิวู้ด Day7 07/04 Universal Studio Hollywood สวนสนุกของเมืองแห่งนางฟ้า ...